Zo getest - een (binnen)zak

Na anderhalf jaar blogstilte was ik op zoek naar een goeie gelegenheid om opnieuw in de pen te kruipen. En eindelijk heb ik de ideale gelegenheid gevonden. Ik puzzel graag mee in fijn gezelschap.

Ik heb afgelopen anderhalf jaar niet stilgezeten, integendeel, alleen de tijd om te bloggen ontbrak. Ik heb zelfs een grote overstap gemaakt. Na jaren vooral met haaknaalden in de weer te zijn, heb ik de naaimachine ontdekt. Dat is heel wat minder mobiel dan haaknaald en katoen, die je snel in je tas steekt voor op de trein, maar je hebt zo veel sneller resultaat. En dat vind ik leuk!

Toen mijn tweede naaiproject afgerond was, vertelden mijn collega's Riet en Sanne over hun nieuwe uitdaging: HET boek. Ze waren op zoek naar testers en met mijn zeer beperkte skills (rechtdoor naaien en moeizaam bochtenwerk) had ik blijkbaar de ideale beginnersblik. Ik heb dus de eer om vandaag verder af te tellen tot 5 en een extra puzzelstukje op zijn plaats te leggen!

De zak met een binnenzak leek dan ook een test volledig op mijn maat. Rechtdoor naaien, dat kon ik al. Een voering met binnenzak, dat was de uitdaging. En jawel, als je als beginner stap voor stap de handleiding volgt, kom je tot dit resultaat:

Zelfs de binnenzak zat perfect op de juiste plaats.

Een heldere uitleg, zowel bij de handleidingen als de basistechnieken, geen veronderstellingen die een beginner zoals ik nog niet weet, wat heb je nog meer nodig? Ik heb uiteraard nog wat verder getest en weet welke projecten nog op mijn to-do-lijstje staan. Ik ben er zeker van dat mijn naaiskills er alleen maar op vooruit gaan.

Klaprozen, poppies, coquelicots...

Ik ben zot van klaprozen. Een veld vol klaprozen of een enkele klaproos aan de kant van de weg maken mij blij. Maar ook de klaprozen zoals zij ze fotografeerde tonen perfect wat ze zijn: zo fragiel en krachtig tegelijk.

Het zal je dus niet verbazen dat ik allerlei klaprozen in huis heb 'rondslingeren'. Deze fleuren mijn kleinste kamertje op en dit setje had maar 1 blik nodig om besteld te worden.

Vorige week heb ik ook eindelijk werkt gemaakt van dat wat ik hier in maart al gestart was. Ik was toen ijver beginnen knippen in de flockfolie, maar na een avondje Stikselen was de map met flockfolie aan de kant geraakt. Vorige week heb ik dan de laatste bloemen geknipt en mijn strijkijzer bovengehaald, met dit als resultaat:



Of van iets dichterbij

De kwaliteit van de foto's kan beter, maar wegens slaapkamer zelfs overdag te donker en het feit dat het kunstlicht de boel alleen maar erger maakte en ik geen deftige andere belichting kon voorzien, heb ik gewoon mijn hoogste iso-waarde gekozen, vandaar de grote korrel.

mmm rabarber

Ik eet graag rabarber: gewoon zo met een klein beetje suiker, als moes, in taarten, in chutneys en zelfs in gerechten zoals viscurry met rabarber. Dit laatste recept heb ik gevonden in dit kookboek. Daar staat een volledig hoofdstuk in over 'rabarber, het lijnvriendelijk lentesnoepje'.

Nu zij verduidelijkt heeft wat er wel en niet kan met recepten op blogs, wil ik even deze geweldige rabarber-speculaastaart delen die ik gisterenavond gemaakt heb om vandaag met de collega's te verorberen. Dit recept komt ook uit het hierboven vermelde kookboek.

Wat heb je nodig?



Ik vrees dat de foto alleen niet voldoende zal zijn, dus:

• minstens 1kg gewassen, geschilde en in stukjes gesneden rabarber
• 150g bloemsuiker
• 125g verkruimelde speculaas
• 30g boter
• 2 eetlepels donker bruine suiker
• 1 vel kruimeldeeg
• eventueel nog vanille-ijs

Hoe maak je het?
Je doet de gesneden rabarber in een pan of pot en voegt de bloemsuiker toe. Dit breng je aan de kook. Eerst 5 minuten met het deksel op de pan/pot en nadien nog 25 minuten laten stoven zonder deksel, totdat het moes is. Vervolgens giet je de moes door een zeef en je vangt het sap op.
Je verwarmt je oven voor op 180° C. Je bekleedt een taartvorm met het kruimeldeeg (niet vergeten om de bodem te doorprikken met een vork) en je strooit de speculaas over de bodem. Hierop doe je de uitgelekte moes en je verdeelt dit egaal over de volledige taartvorm. Je werkt af met de boter die je in nootjes verdeeld over de taart en als laatste strooi je de bruine suiker erover. Dit gaat voor 35 minuten in de oven.



De taart is het lekkerst als je ze lauw serveert, eventueel met een bolletje ijs en met siroop die je gemaakt hebt door het opgevangen rabarbersap in te laten koken. Maar ook koud smaakt ze nog altijd naar meer.

A week after...

...Secret Valentine.

Vorige week werd er hier een Secret Valentine georganiseerd. Ik deed uiteraard graag mee.

Ook al heb ik de laatste maanden niet veel gepost in blogland, ik zat niet stil, integendeel. Ik toverde heel wat kippen uit mijn haaknaald (waarover in een later bericht meer), ik zorgde voor een vertaling en voorbeeldje van de Lime Sensation en kocht heel wat leuke spullen zoals stofjes, knopen, kralen, oude patroonboeken... En ik maakte dus ook een Secret Valentine geschenk.

Ik kreeg deze dame toegewezen. Zij houdt van water en zwemmen, daarom koos ik voor een gehaakt mandje in de kleuren van een koel fris meer in de zomerzon.



Het patroon vond ik hier, maar was bedoeld voor dikkere katoen. De kleur primeerde op de dikte, dus werd het patroon vergroot, tot het mandje minstens enkele tubes babyzalf kon bevatten, want er wordt voor gezinsuitbreiding gezorgd. Om de lente aan te kondigen kwamen de witte margriet-broches die ik al eens eerder maakte opnieuw van pas.

Ik kreeg een kado helemaal passend bij mijn nieuwe huis van haar. Een leuk mandje en een kersenpit om een stramme nek te verwennen. Dankjewel!

't Is feest

Op 15 november ben ik verhuisd naar mijn nieuwe (verbouwde) huis, maar dat betekende ook dat ik toen internetloos werd. Verdomd moeilijk/onmogelijk om een blog bij te houden zonder internet. Ik kan daar van getuigen.
Gelukkig kwam vandaag een einde aan dit internetloze bestaan. Ik ben weer helemaal back in cyberspace.

Daarenboven kreeg ik gisteren van mijn neef als houwewarming/verjaardagskado een kadobon van deze winkel.

Internet en mogen gaan shoppen, maakt dat er nu een heel gelukkige dame voor de computer zit!

Met een muziekske

Met een muziekske worden heel wat dingen een stuk aangenamer. Denk maar aan sporten met een muziekske, kuisen met een (luid) muziekske, verbouwen met een muziekse, lange autoritten met vele goeie muziekskes... Maar dit muziekske heeft toch wel wat kopzorgen veroorzaakt.

In juni toonde ik mijn gehaakte radijsjes. Waarop deze dame reageerde met volgende woorden: "Oh, ze zijn prachtig! Ik zou bijna haakles komen vragen, een groenten-en-fruitmobiel boven een wieg is eens iets anders dan olifantjes of schaapjes. :-) "

Wetende dat de dame in kwestie op dat moment zwanger was en ik de baby graag een zelfgemaakt kadootje wou presenteren, knoopte ik die woorden goed in mijn oren.

Dit keer zou ik mijn kado goed op voorhand maken (ik durf nogal van 't laatste moment te zijn) en ging dus aan het begin van de zomer op zoek naar geschikte patronen voor groenten en fruit. Met de patroontjes op zak verzamelde ik de nodige kleuren katoen en toen werd de zomer te druk en was er amper tijd om te haken. Dus vertrok ik einde augustus op vakantie met een grote tas gevuld met haakkatoen en patroontjes. Ik keerde terug met radijzen, een appel, een banaan en erwten. Een vruchtbare vakantie! Maar de mobiel was duidelijknog niet klaar toen deze kleine meid 2 dagen erna geboren werd. Gelukkig kreeg ik wat uitstel om het kado af te geven, meerbepaald tot vandaag, want vanmiddag gingen we met de collega's op babybezoek en dat was dus een officieel kadomoment. Die volle 1,5 maand extra had ik nog nodig om deze groenten en fruit om te toveren in een mobiel.

Maar na de geboorte ontstonden ook de kopzorgen. De geboortelijst van Zanne vermeldde namelijk een mobiel (joepie, laten we die onmiddellijk claimen, zodat niemand anders met mijn idee kon gaan lopen), maar in de kleine lettertjes stond te lezen: 'liefst met een muziekske'. En daar had ik nu eens geen rekening mee gehouden. Een mobiel met een muziekske... 't zou het leven van een baby een stuk aangenamer kunnen maken, maar hoe moest ik dat geregeld krijgen?

De mama zelf heeft ooit een muziekspeeltje gemaakt waarvoor ze een ander beest opereerde. Zo'n muziekmechanisme uit een knuffelbeer krijg je echter niet verwerkt in mini-groenten en fruit. Geen goeie oplossing dus. Dan op zoek naar een echte mobiel. Maar als je die nodig hebt, zijn die uiteraard niet voorradig in de kringwinkel (de geboortelijst vermeldde dat je dingen zelf mocht maken of tweedehands mocht voorzien) en om een spiksplinternieuwe mobiel te verknippen om mijn haaksels aan te hangen, dat vond ik zonde. Die winkel-mobielen hebben trouwens vaak maar 4 armen en ik had 6 verschillende groenten en fruit. Niet geschikt dus.

Gelukkig bezit ik de eigenschap dat ik moeilijk dingen kan weggooien. Die dingen komen ongetwijfeld ooit nog van pas. Vaak is dat geen goeie oplossing, maar voor dit probleem dus wel, want ergens in een kast vond ik dit nog.

Een ouderwets opwindbaar muziekorgeltje, dat nog behoorlijk mobiel-achtige muziek produceert en behoorlijk lang speelt in 1 opwindbeurt.

Vandaag kon ik dus een mobiel mét een muziekske overhandigen. De foto's van het geheel zijn verre van ideaal, maar ik had nergens een geschikte achtergrond en het daglicht werkte gisterenavond omstreeks 19.30 uur ook niet zo goed meer mee.

Patronen vond ik :

• voor de druiventros, de radijzen en de erwten weerom in dit boek
• voor de banaan op deze blog
• voor de appel op deze site
• voor de wortels in mijn eigen duim
  

De waaiertas

Boomie vermoedde dat de waaiertas in een speciale steek was gemaakt. Ik dacht mij nochtans te herinneren dat ik toen maar een gewoon stokje heb gebruikt. Ik heb de tas dus speciaal nog eens goed bestudeerd en voor een close up-foto gezorgd.

Na dit nauwkeurig onderzoek meen ik te mogen besluiten dat het toch gewone stokjes zijn. En wel in volgende combinatie:

Eerst maak je een boord in vasten, dan begin je met het waaierpatroon:

Voor je eerste rij haak je telkens 2 stokjes samen in 1 vaste, dan sla je 1 vaste over en haak je 1 losse, 2 stokjes opnieuw samen in de volgende vaste, 1 vaste overslaan en 1 losse, haken en dat herhaal je steeds.
Bij de tweede en alle volgende rijen, haak je de 2 stokjes in de opening met de losse van de vorige rij, dan 1 losse terwijl je een opening overslaat en dan opnieuw 2 stokjes in de opening met de losse. Misschien maakt deze tekening het iets duidelijker. Of net niet?

Wat je precies moest doen op de randen kan ik mij absoluut niet meer herinneren. Waarschijnlijk gewoon een stokje op de kant haken.

Ik zou nu nog op zoek kunnen gaan naar het exacte patroon, dat heb ik nog wel ergens bewaard, maar dat stel ik uit tot ik verhuisd ben (hopelijk volgende maand) en ik alle patronen die nu verspreid bewaar tot een ordelijk en logisch gerangschikt geheel heb gebracht. Dat gaat niet voor binnen een maand zijn, ik spreek jullie nog eens binnen een half jaar en zie hoe goed ik dan alles georganiseerd heb.